معرفی کتاب گزارش یک بازجویی

معرفی کتاب گزارش یک بازجویی

کتاب گزارش یک بازجویی نوشته مرتضی بشیری است که توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است. کتاب گزارش یک بازجویی حاصل مراحل بازجویی و زندگی اردوگاهی یکی از افسران عالی رتبه اسیر عراقی است.

گزیده کتاب گزارش یک بازجویی

روز دوم از ورود جشعمی بود که خبرنگاران خارجی پس از تهیۀ فیلمِ خبری، کمپ را ترک کردند. در همان روز از من خواسته شد که یک ارزیابی از اینکه می توانیم اسرای رده بالا را به یک بحث آزاد با خبرنگاران خارجی دعوت کنیم، به عمل آورم. در صورت امکان این اولین باری بود که اسرای عراقی که از آغاز جنگ تا آن روز دستگیر شده بودند با خبرنگاران داخلی و خارجی مستقیماً مصاحبه می کردند. در وهلۀ اول عواقب آن بسیار وخیم به نظر می رسید، ولی از دست دادن چنین فرصتی جبران ناپذیر بود. 

احتمال اینکه اسیری در برابر خبرنگاران خارجی و داخلی برخیزد و علیه نظام جمهوری اسلامی ایران سخنی بگوید و یا به نفع رژیم بعثی حرفی بزند وجود داشت. واقعاً چنین تضمینی وجود داشت، فرماندهان اسیری که هنوز ده روز از اسارت آن ها نگذشته بود، خوراک تبلیغاتی برای صدام و غرب فراهم نکنند و از خود قهرمان ملی نسازند؟ و اگر در آن شرایط شعورشان می رسید حداقل به اندازۀ شعور دو نوجوانی که خبرنگار زن هندی را ملزم به پوشش اسلامی جهت مصاحبه نمودند از این فرصت می توانستند استفاده نمایند، ولی از آنجایی که خداوند دشمنان اسلام را از احمق ها آفریده، شهامت و جرئت هر اقدام متهورانه را از آن ها می گیرد.

 نهایتاً تصمیم به برگزاری این مصاحبه گرفتیم. قرار شد ساعت 5 بعدازظهر در سالن فرمانداری شهرستان اهواز مصاحبه صورت گیرد. ساعت 5/3 بعدازظهر در تدارک انجام مصاحبه با خبرنگاران داخلی و خارجی بودیم که از سوی قرارگاه کربلا جهت انجام بازجویی هایی جشعمی را بردند و میزگرد آن روز بدون او انجام شد، آن هم با موفقیت کامل. طولی نکشید که عده ای دیگر از خبرنگاران از راه رسیده برای برگزاری مجدد چنین مصاحبه ای اصرار کردند. وقتی برای بررسی اوضاع به اردوگاه رفتم، متوجه شدم سرهنگ عمر شریف سعید فرمانده تیپ 101 پیاده عراق که در عملیات کربلای 5 در شرق بصره با جراحت فراوان به اسارت درآمده و تیپ وی به کلی منهدم گردیده بود به جمع گذشته اضافه شده است.

تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب گزارش یک بازجویی

«اثر جالبی است. ابتکاری و نمونه نیز هست. توصیف های آن از طبیعت، حوادث جنگی، وضعیت های طبیعی بس زیبا است. در آن مبالغاتی در بیان یکسونگری هایی در قضاوت و گاه برخی تنگ نظری ها و حتی سایه ای از خودستایی هست... که می شود به جنبه های مثبت کتاب بخشیدشان...!»