معرفی کتاب جاده جنگ (جلد 1)

رمان چهارده جلدی «جاده جنگ»، از روز سوم شهریور 1320 و ماجرای هجوم روس ها به کشور از شمال شرقی خراسان به ایران و اشغال کشور توسط متفقین آغاز می شود و با پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به اتمام می رسد؛ این کتاب واقعه 15 خرداد 1342، فعالیت مبارزاتی گروه های اسلامی، تظاهرات مردمی، پیروزی انقلاب اسلامی، خرابکاری گروهک های ضد انقلاب در کردستان و جنگ هشت ساله عراق علیه ایران را به تصویر کشیده شده است.

شخصیت اول این مجموعه یک سرباز وظیفه ژاندارمری با نام «سیدرضا شریفی» است که وقایع دهه 30 از زبان او بیان می شود. سیدرضا 35 سال از کشور خارج می شود و به این بهانه در قسمتی از رمان حضور ندارد و دوباره در روزهای آغاز جنگ تحمیلی، به خرمشهر می رود و مجدداً به داستان بازمی گردد.
این جاده جنگ است که روس ها با ابزار و ادوات جنگی شان هموار کرده اند و آغاز جاده، شرق ایران است. اما پیش از آنکه قوای روس به بهانه دفاع از ایران در مقابل آلمان ها به این سرزمین حمله کنند، همه چیز در آرامش بوده است.

اصلاً جلد نخست از رمان بلندبالای «جاده جنگ» از آن جا آغاز می شود که یک سوار با زنی زیبا روی در هاله نقره گون سپیده دم به قریه ساکت بینالود می رسند.

منصور انوری ادامه این فصل را می رساند به کوچ ایل قافله عشایری به رهبری گل مراد. بعد هم مخاطب را می برد به تماشای گشت زنی ژاندارم ها که برای مقابله با قاچاقچیان تریاک است.
رضا دوست آن سوار و گل مراد هم جزو سربازان این ژاندارم هاست. اما دوستی ها نمی تواند برقرار بماند؛ چراکه شهریور 1320 است و زمان حمله روس ها به ایران. جنگنده هایشان هم به آسمان بینالود تجاوز می کنند، اما بمبی نمی اندازند و به جایش اعلامیه هایی پایین می ریزند که بگوید آن ها برای مقابله با فاشیسم به ایران آمده اند.

اما از سویی دیگر غرش تانک های روس در محور سرخس شنیده می شود. صحبت از تک تیرانداز ماهری هم هست به اسم مرگان که روس ها را کلافه کرده است. رضا سخت در پی آن است که این مرگان مرموز را پیدا کند. نهایتا هم برای عملی شدن نقشه هایش، دعوت روس ها را برای همکاری با آنان می پذیرد و همراه آنان به شاهرود می رود تا جلد نخست از «جاده جنگ» به پایان برسد و مخاطب، مشتاق و منتظر، جلد دوم را آغاز کند.