معرفی کتاب از پشت روزنه ها

از پشت روزنه ها

و دو نمایشنامه «گمشده در زمان» و «سین آخر سکوت»

 کتاب از پشت روزنه ها نوشته حمیده وحیدی است. این کتاب و دو نمایش نامه ی «گم شده در زمان» و «سین آخر سکوت» کتاب شایسته تقدیر در بخش هنر دومین جایزه کتاب سال قزوین است.

 درباره کتاب از پشت روزنه ها

 نمایشنامه های این کتاب در حال و هوای جنگ روایت می شوند و مخاطب را با خود به دنیای شجاعت و رنج و مردم در زمان جنگ تحمیلی می برند این کتاب روایت دورانی است که شاید جوان امروز آن را به یاد نیاورد و این به یاد نیاوردن منجر به فراموشی شود. حمیده وحیدی در این کتاب خواننده را به دنیای تازه ای می برد و او را با بخش مهمی از تاریخ ایران معاصر آشنا می کند.

بخشی از کتاب از پشت روزنه ها

 اسماعیل: (عصبی) شما غلط اضافه کردی زدی معاوضه... ظهر تا حالا صد نفر زنگ زدن... ولشون کنی می خوان با گوسفندم طاق بزنند ماشینو... همون جور که انداختیش به من تا فردا قالبش می کنی به یکی دیگه... من این هفته پول لازمم.

 بچه ها لنگ مصالحن سر ساختمون... شمارهٔ منم از توی اون آگهی بکش بیرون

لیلا: ماشینا رو گذاشتی برای فروش؟

اسماعیل: یکیشونو آره...

لیلا: بقیشون چی می شن؟ حیاطو اشغال کردن می ترسم همسایه ها شاکی بشند

اسماعیل: سه برابر بقیه شارژ می دیم که کسی شاکی نشه عزیزم... راستی تو، چی می خواستی بهم بگی؟

لیلا: (مضطرب پاکت را از جیبش درمی آورد) چیز خاصی نبود

اسماعیل: این پاکت چیه از سر شب باهاش بازی می کنی؟ (همین که لیلا می خواهد حرف بزند تلفن اسماعیل زنگ می خورد)

اسماعیل: الو؟ نخیر آقا ماشین نداریم. ای خدا خفت نکنه تویی عبدالله؟ فکر کردم مشتریه... چی؟ کجا باید باشم خونم دیگه... نه خبر نداشتم... چطور مگه؟... دیدن اکبری؟ نه که نمیام اون مرتیکهٔ چاپلوس دغل بازم دیدن داره آخه؟... تیر خورده؟ کجاش خورده حالا؟ حقش بود یه جای دیگش تیر بخوره مرتیکهٔ هیز بی خودی... غلط کرده مرتیکهٔ چولومبوز بی خاصیت... مرده بود قبل از این اعلام آمادگی کنه؟!... خب رفته باشه... هر کی رفت جنگ شد پسر پیغمبر؟!...

 فکر کردی واسه من کاری داره رفتن؟ همین فردا اشاره کنم به داییم پس فردا توی خط مقدم سوریه دارم دل و رودهٔ داعشیارو بهم می دوزم (می خندد) خداییش این جوری نمی شه باید برای حفظ ظاهرم که شده تا گرگا این ریاست درمانگاهو ازم نقاپیدن یه سر برم سوریه و برگردم... آقا دمت گرم... نه بابا عصبانی کدومه... ولشون کن (آرام صحبت می کند) راستی اون طرفی که بهت سپرده بودم اومد؟... پاکتو دادی دیگه؟... خیلی خب فردا صحبت می کنیم (با صدای بلند برای رد گم کردن) باشه فردا می رم ته و توشو در میارم... خداحافظ