معرفی کتاب همه سیزده سالگی ام (بخش اول)

این کتاب گویا در 5 بخش عرضه شده است.

کتاب «همه سیزده سالگی ام» در 18 فصل به خاطرات طحانیان از زمان قبل از اعزام به جبهه تا دوران اسارت و بعد آزادی پرداخته است. نویسنده در این اثر تلاش کرده تا طحانیان 13 ساله را به تصویر بکشد.

نویسنده تلاش دارد تا روایتی دست نخورده و بکر از دوران اسارت طحانیان ارائه دهد؛ بی کم و کاست، با بیان احساسات همان لحظه راوی و بدون تحلیل های فعلی او. جعفریان که در حوزه ادبیات اسارتگاهی فعالیت دارد، قصد دارد تا با نگارش چنین کتابی ضمن نشان دادن تحولات روحی و فکری یک اسیر، زندگی آن لحظه او را به تصویر بکشد؛ با همه تردیدها، ترس ها و بدون توجه به وضعیت فعلی او.

گلستان جعفریان نویسنده کتاب "همه سیزده سالگی ام" می گوید: "همه سیزده سالگی ام"، کتابی است که زندگی نوجوان سیزده ساله ای را روایت می کند که به جبهه می رود و بعد از چند ماه حضور در جبهه به اسارت رژیم عراق در می آید و بعد از هفت سال اسارت و در سن بیست و یک سالگی از زندان های عراق آزاد می شود.

وی در ادامه می افزاید: مهدی طحانیان در سن سیزده سالگی از شهرستان اردستان به شهر اصفهان و از آنجا به جبهه های جنوب اعزام می شود، در ابتدای این کتاب مشکلات این نوجوان سیزده ساله قبل از اعزام به جبهه آورده شده است. بخش بعدی این کتاب به روایت مشکلاتی می پردازد که در زندان به عنوان رزمنده نوجوان برای او ایجاد می شود و نیروهای رژیم بعث از او می خواهند تا در مقابل رسانه های غربی از اعزام اجباری اش توسط دولت ایران سخن بگوید ولی هیچگاه این آزاده سیزده ساله تسلیم خواسته های رژیم بعث نمی شود.

یکی از ویژگی ها نحوه اسارت آقای طحانیان است که در عملیات آزادسازی خرمشهر در حالی که هر 200 همراه او به شهادت می رسند به اسارت رژیم بعث درمی آید.

در زندگی و خاطرات طحانیان حوادث جالبی رخ داده است که معروف ترین این خاطرات، همان ماجرای مصاحبه نکردن او با خبرنگار زن بی حجاب بود. خبرنگار از او می خواهد که مصاحبه کند، اما طحانیان در جواب می گوید که تو حجاب نداری و من با تو مصاحبه نمی کنم؛ چون در دینم آمده که مرد مسلمان نمی تواند با زن بی حجاب صحبت کند. خیلی ها این را یکی از ویژگی های اصلی طحانیان می دانند.

او اولین کسی است که این باب را در اردوگاه اطفال می گذارد و با این دست از افراد صحبت نمی کند. در حالی که همه طحانیان را با این ویژگی می شناسند، اما به نظر من، بلوغ فکری اوست که از همه چیز بیشتر اهمیت دارد. این بلوغ فکری او بود که او را به جنگ می کشاند و براساس همین تشکیل دیدگاه عقدیتی او، ۹ سال اسارت را تحمل می کند.